Σήμερα, η Λωρίδα της Γάζας έχει εντελώς αποκοπεί από τον έξω κόσμο για 2,5 συνεχή χρόνια. Οι Παλαιστίνιοι δεν επιτρέπεται να φύγουν από την περιοχή, δεν επιτρέπεται η εξαγωγή αγαθών και οι εισαγωγές έχουν μειωθεί παράνομα σε ένα πολύ περιορισμένο αριθμό αγαθών σε δραματικά ανεπαρκείς ποσότητες. Το Ισραήλ ελέγχει 5 συνοριακά περάσματα (σ.σ. βλ. χάρτη): Το Ερέζ (πέρασμα επιβατών), το Ναχάλ Οζ (σταθμός καυσίμων), το Κάρνι (ζώνη μεταφοράς δημητριακών), τη Σούφα και το Καρμ Αμπού Σάλεμ/Κερέμ Σαλόμ (και τα δύο για ανθρωπιστικά αγαθά). Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας μετακινήσεων και πρόσβασης, το Ισραήλ επίσης επιβάλλει τελικό έλεγχο στο πέρασμα της Ράφα. Το Ναχάλ Οζ και το Κάρνι κλείνουν σταδιακά, κάνοντας το Καρμ Αμπού Σάλεμ (σ.σ. Κερέμ Σαλόμ) κύριο πέρασμα αγαθών στη Γάζα, αν και δεν έχει επαρκή ικανότητα για να στηρίξει ακόμα και τη διέλευση του περιορισμένου αριθμού αγαθών που επιτρέπεται να εισαχθούν – περίπου 40 αντικείμενα που καθορίστηκαν από την ισραηλινή κυβέρνηση. Ο τύπος και η ποσότητα των αγαθών που εισήχθησαν τον τελευταίο χρόνο ήταν ανεπαρκής να ικανοποιήσει τις ανάγκες του 1.5 εκατομμυρίου ανθρώπων που παγιδεύτηκαν μέσα στη Λωρίδα της Γάζας».

Ανοίγοντας μία παρένθεση, αναφέρουμε ότι οι Σιωνιστές εφαρμόζουν το… μαρτύριο της σταγόνας. Δεν αφήνουν να εκδηλωθεί λιμός, αλλά επιτρέπουν να μπαίνουν στη Γάζα ορισμένα φορτηγά με προμήθειες, ίσα-ίσα για να μην πεθάνουν από την πείνα οι κάτοικοί της. Ετσι, σύμφωνα με την έκθεση του PCHR, τα φορτηγά που μπαίνουν κάθε μήνα στη Γάζα κυμαίνονται μεταξύ 1.587 (τον περσινό Σεπτέμβρη) και 3.453 (τον περσινό Μάρτη), ενώ χρειάζονται τουλάχιστον 10.400 φορτηγά σε μηνιαία βάση. Πέρα όμως από τους ασφυκτικούς περιορισμούς στο εμπόριο των καταναλωτικών αγαθών του πληθυσμού της Γάζας, οι Σιωνιστές επέβαλαν και άλλους αποκλεισμούς, το ίδιο ή και περισσότερο σημαντικούς.
«Κατόπιν απόφασης της ισραηλινής κυβέρνησης το Σεπτέμβρη του 2007, η παροχή ηλεκτρισμού και καυσίμων στη Γάζα μειώθηκε δραματικά, σε κατάφορη παραβίαση των υποχρεώσεων του Ισραήλ ως κατοχικής δύναμης υπεύθυνης για την επιβίωση του πληθυσμού στην κατεχόμενη περιοχή. Αυτή η παράνομη απόφαση επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ. Κατά μέσο όρο, το 49.48% των αναγκών της Γάζας σε καύσιμα είναι εισαγόμενο, ωστόσο αυτό το νούμερο έπεσε σημαντικά τους τελευταίους δύο μήνες».

Κατρακύλα εισοδημάτων, έκρηξη ανεργίας. Αν έτσι έχει η κατάσταση με τα καταναλωτικά αγαθά, τον ηλεκτρισμό και τα καύσιμα, η «άλλη όψη του νομίσματος» δεν είναι καθόλου καλύτερη: «Ο αποκλεισμός είχε καταστροφικές συνέπειες στην οικονομία της Λωρίδας της Γάζας. Τα επίπεδα φτώχειας έχουν φτάσει κατ’ εκτίμηση στο 80%, ενώ η ανεργία ανέρχεται σε επίπεδα άνω του 42% και σε ορισμένες περιφέρειες, όπως η Χαν Γιούνις, πάνω από 55%. Αυτά τα επίπεδα είναι μεταξύ των υψηλότερων στον κόσμο. Το 18,6% των νοικοκυριών αναφέρει μείωση του εισοδήματός του μετά από την ισραηλινή επίθεση.
Αν και ακριβείς λεπτομέρειες για την πραγματική έκταση της κατάστασης δεν είναι διαθέσιμες, ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα παρατίθενται παρακάτω. Πριν από την έναρξη του παράνομου ισραηλινού αποκλεισμού τον Ιούνη του 2007, υπήρχαν 3.900 επιχειρήσεις που λειτουργούσαν στη Λωρίδα της Γάζας, απασχολώντας περίπου 150.000 εργάτες, που τροφοδοτούσαν περίπου 500.000 άτομα. Σαν συνέπεια του αποκλεισμού, το 90% αυτών των επιχειρήσεων έκλεισε από το ξεκίνημα της επίθεσης. Οταν το Ισραήλ ανακοίνωσε τη μονομερή κατάπαυση του πυρός. στις 18 Γενάρη 2009, μόνο 104 επιχειρήσεις είχαν γλιτώσει από ζημιές ή καταστροφές». Ειδικότερα για τον βιομηχανικό τομέα, η έκθεση αναφέρει τα εξής: «Πριν τον παρόντα αποκλεισμό, ο βιομηχανικός τομέας της Γάζας απασχολούσε περίπου 65.000 εργάτες. Λίγο πριν την επίθεση, αυτός ο αριθμός είχε πέσει στις 35.000. Μετά την επίθεση, ο βιομηχανικός τομέας σήμερα απασχολεί μόλις 1.878 εργάτες». 

Στα πρόθυρα της πείνας

Ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, ο λαός της Γάζας σήμερα βιώνει μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Κι αυτό γιατί, όπως αναφέρει η έκθεση, «ο αποκλεισμός έχει επίσης οδηγήσει σε συχνές δραματικές αυξήσεις τιμών, αναγκάζοντας τις οικογένειες να τροποποιήσουν τις αγοραστικές τους συνήθειες, συνήθως σε βάρος της διατροφικής ισορροπίας. Το Κεντρικό Παλαιστινιακό Γραφείο Στατιστικής (PCBS) αναφέρει ότι το 33.7% των νοικοκυριών στη Γάζα καταναλώνει σήμερα χαμηλότερης ποιότητας φαγητό και το 16.2% λιγότερο φαγητό. Επιπρόσθετα, το 47.8% των νοικοκυριών δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώσει τους λογαριασμούς, ενώ το 48.5% αγοράζει την τροφή του με πίστωση. Τα υψηλά επίπεδα φτώχειας και οι αυξήσεις των τιμών που προκλήθηκαν από τον αποκλεισμό επιδρούν άμεσα στα επίπεδα διατροφικής ασφάλειας του πληθυσμού της Γάζας. Το 60.5% των Γαζαίων θεωρούνται διατροφικά ανασφαλείς και ένα επιπλέον 16.2% είναι ευπρόσβλητο σε διατροφική ανασφάλεια».

Μοναδική ελπίδα για επιβίωση

 «Ως αποτέλεσμα του συνεχιζόμενου παράνομου ισραηλινού αποκλεισμού, οι Παλαιστίνιοι έχουν αναγκαστεί να καταφύγουν σε λαθρεμπόριο αγαθών στη Λωρίδα της Γάζας, για να εξασφαλίσουν ένα βασικό επίπεδο αγαθών και εμπορευμάτων, συμπεριλαμβανομένων των βασικών ειδών διατροφής, υγιεινής, καυσίμων και αερίου για μαγείρεμα. Υπάρχει ένα εκτεταμένο υπόγειο δίκτυο εκατοντάδων τούνελ κατά μήκος των συνόρων της Λωρίδας της Γάζας και της Αιγύπτου και η εισαγωγή αγαθών είναι αυστηρά ελεγχόμενη και φορολογούμενη από την κυβέρνηση της Γάζα. Η δουλειά σ’ αυτά τα τούνελ είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Η συνοριακή περιοχή συχνά βομβαρδίζεται από τις ισραηλινές δυνάμεις, με βασικό δηλωμένο σκοπό την καταστροφή τους, και οι καταρρεύσεις των τούνελ είναι επίσης συχνές. Από το Φλεβάρη μέχρι το Νοέμβρη του 2009, σύμφωνα με τα στοιχεία του PCHR, 64 άτομα σκοτώθηκαν σε ατυχήματα στα τούνελ, συμπεριλαμβανομένων καταρρεύσεων, ασφυξίας, ηλεκτροπληξίας και διαρροών αερίων. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που σκοτώθηκαν (46) ήταν νέοι μεταξύ 15 και 24 ετών και απ’ αυτούς 4 ήταν παιδιά. Επιπρόσθετα, 7 άτομα σκοτώθηκαν ως αποτέλεσμα των ισραηλινών επιθέσεων στα τούνελ».

Κόσκινο και η «ουδέτερη ζώνη»

«Μετά την ισραηλινή απομάκρυνση από τη Λωρίδα της Γάζας, το 2005, οι ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις έχουν εγκαθιδρύσει μια "ουδέτερη ζώνη", μια περιοχή απαγορευμένη στους Παλαιστίνιους, κατά μήκος των συνόρων από ξηρά και θάλασσα. Οι ακριβείς περιοχές που καθορίστηκαν ως "ουδέτερες ζώνες" από το Ισραήλ είναι άγνωστες και η ισραηλινή πολιτική συχνά ενισχύεται με πραγματικά πυρά… Η εγκαθίδρυση της αποκαλούμενης "ουδέτερης ζώνης" είναι παράνομη τόσο κατά τον ισραηλινό όσο και κατά το διεθνή νόμο. Σύμφωνα με τις συμφωνίες του Οσλο, το Ισραήλ δεσμεύεται νομικά να επιτρέψει το ψάρεμα μέχρι τα 20 μίλια από τις παράκτιες περιοχές της Λωρίδας της Γάζας. Στην ξηρά, δεν υπάρχει στρατιωτική αναγκαιότητα σχετιζόμενη με την εγκαθίδρυση "κλειστών στρατιωτικών περιοχών" μέσα στη Λωρίδα της Γάζας. Η έκταση της περιοχής της "ουδέτερης ζώνης" ποικίλει, εκτεινόμενη από μία ελάχιστη απόσταση 300 μέτρων μέσα στην παλαιστινιακή πλευρά των συνόρων Ισραήλ-Γάζας, μέχρι πάνω από 2 χιλιόμετρα. Το ακριβές βάθος της "ουδέτερης ζώνης" δεν είναι καθορισμένο και συνήθως ενισχύεται με πραγματικά πυρά. Η κύρια αγροτική γη της Γάζας, που εκτείνεται κατά μήκος των συνόρων, είναι περίπου 27.000 στρέμματα (περίπου 7.5% του συνόλου της περιοχής της Λωρίδας της Γάζας), αποτελεί το 30% της αγροτικής γης της Γάζας και δεν μπορεί να καλλιεργηθεί χωρίς σοβαρό προσωπικό ρίσκο. Οι ισραηλινές δυνάμεις κάνουν συχνές εισβολές, κατά τη διάρκεια των οποίων καταστρέφουν τη γη, συνήθως προκαλώντας τεράστιες οικονομικές καταστροφές στους ιδιοκτήτες της. Στη θάλασσα, οι ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις εμποδίζουν τους παλαιστίνιους ψαράδες να ταξιδέψουν περισσότερο από 3 ναυτικά μίλια από την ακτή, ενώ οι συμφωνίες του Οσλο καθορίζουν ότι οι Παλαιστίνιοι ψαράδες μπορούν νόμιμα να ψαρεύουν σε απόσταση 20 ναυτικών μιλίων. Αυτός ο περιορισμός έχει οδηγήσει σε υπεραλίευση στις παράκτιες περιοχές, γεγονός που έχει σοβαρές επιπτώσεις στην αλιευτική βιομηχανία που στηρίζει τις οικογένειες πάνω από 3.400 ψαράδων και 2.000 εργατών

Από τις 20 Γενάρη 2009, μετά το τέλος της επιχείρησης «Χυτό Μολύβι», μέχρι τις 2 Δεκέμβρη 2009, το Ισραήλ εξαπέλυσε τουλάχιστον 160 επιθέσεις ή εισβολές στην "ουδέτερη ζώνη". Οι επιθέσεις στην "ουδέτερη ζώνη" παίρνουν διάφορες μορφές. Στη στεριά οι ισραηλινές δυνάμεις πραγματοποιούν εισβολές ή εξαπολύουν πυρά από θέσεις στην ισραηλινή πλευρά των συνόρων, είτε με μικρά όπλα είτε με όλμους και πυροβολικό. Οι αεροπορικές επιθέσεις κυρίως στοχεύουν τα σύνορα μεταξύ Γάζας και Αιγύπτου, για να διαλύσουν το υπόγειο δίκτυο των τούνελ, ωστόσο, λόγω της αναγκαιότητας τέτοιων εισαγωγών, η βιομηχανία των τούνελ συνεχίζει ν’ αναπτύσσεται. Κατ’ εκτίμηση, 50.000 άτομα εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα σ’ αυτή τη βιομηχανία».

Κ.Β