του Mα’αν Μπασούρ
Πρόεδρος της αραβικής «εθνικής» πρωτοβουλίας

Όλος ο κόσμος, και η περιοχή μας ειδικότερα, βρίσκεται μπροστά στο κατώφλι μιας μάχης που θα δοθεί στην πολιτική σφαίρα, στα μέσα ενημέρωσης, στο διπλωματικό και, ενδεχομένως, σε στρατιωτικό επίπεδο. Πρόκειται για μια μεγάλη μάχη που θα διεξαχθεί μεταξύ του σιωνιστή εχθρού και των ελεύθερων πολιτών από την Τουρκία, την Ελλάδα, την Ιρλανδία και άλλες χώρες του κόσμου καθώς οι τελευταίοι ετοιμάζουν ένα στόλο από πλοία που φορτώνονται με ανθρωπιστική βοήθεια και υλικά ανοικοδόμησης για να σταλούν στη Γάζα, σε μια νέα προσπάθεια να σπάσουν τον αποκλεισμό της λωρίδας της Γάζας που, εδώ και χρόνια, είναι πολιορκημένη χωρίς έλεος, σε μια άνευ προηγουμένου τιμωρία για τους ανθρώπους της που επιμένουν στην άσκηση του δημοκρατικού τους δικαιώματος να εκλέγουν τους εκπροσώπους τους και την κυβέρνησή τους.

Οι συνεχιζόμενες και υπενδεδυμένες με μένος σιωνιστικές απειλές κατά του στόλου ελευθερίας που ξεκινά συνδυασμένα από την Τουρκία και την Ελλάδα, το άχθος και επιπλέον η παρακώλυση που αντιμετώπισε το πλοίο Ρέιτσελ Κόρι (ονομασία από την Αμερικανίδα που μαρτύρησε μπροστά στα σιωνιστικά άρματα μάχης τον Μάρτιο του 2003) το οποίο ξεκίνησε από την Ιρλανδία και βρίσκεται καθ’ οδόν προς τη Γάζα, λοιπόν, όλα αυτά τα σημάδια δείχνουν ότι, η 23η και 24η του τρέχοντος, θα είναι δύο ημερομηνίες αντιπαράθεσης ή σύγκρουσης πάνω στα νερά της Μεσογείου, την οποία φαίνεται ότι το Τελ Αβίβ επιδιώκει να μετατρέψει σε μια λίμνη πλήρως ελεγχόμενη από τον Σιωνισμό, και να επεκτείνει στη θάλασσα, αυτά που αποκαλεί, χωρικά του ύδατα, όπως ακριβώς επεκτάθηκε από ξηράς στη Παλαιστίνη, στα υψώματα του Γκολάν και στο Λίβανο.

Η ιδέα ενός στόλου που θα σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας, που θα μεταφέρει υλικά ανοικοδόμησης, ιατρικής περίθαλψης και άλλα αγαθά, αναδύθηκε μετά τη σοβαρή παρεμπόδιση άλλων πλοίων, αραβικής, ισλαμικής και ευρωπαϊκής προέλευσης, την οποία πέτυχε με χρήση βίας ο ισραηλινός κατακτητής αποτρέποντας την πρόσβασή τους στις ακτές της Γάζας. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνεται το πλοίο των λιβανέζων αδελφών [Brotherhood Ship] το οποίο παρακρατείται ακόμη στο λιμάνι του Ashdod από τις αρχές Φεβρουαρίου του 2009 μετά την άγρια σύγκρουση που έλαβε χώρα μεταξύ, των γενναίων μελών του «πληρώματός» του και των αεροναυτικών δυνάμεων του σιωνιστικού στρατιωτικού μηχανισμού. Πρόκειται για ένα πλοίο που έγινε φύλλο και φτερό και για το οποίο κανείς εξ’ αυτών που μετέχουν στην κυριότητά του δεν έλαβε οιαδήποτε αποζημίωση για τις ζημιές που υπέστη.

Ήταν από εκείνο τον καιρό που, κάποιοι άνθρωποι φορείς της ιδέας του στόλου, θεώρησαν ότι τα πλοία του πρέπει, κατά κάποιον τρόπο, να σχετίζονται με κράτη που διαθέτουν υπολογίσιμη ισχύ, όπως, και κυρίως, η Τουρκία και η Ελλάδα, να μπορούν να μεταφέρουν βουλευτές, πολιτικούς, διανοούμενους και πρόσωπα των μέσων ενημέρωσης, από διάφορα μέρη του κόσμου, έτσι ώστε να δοθεί η απαραίτητη ασυλία σε πρωτοβουλίες που συγκροτούνται με σκοπό να σπάσει ο αποκλεισμός από τη θάλασσα, ο οποίος αφορά ενάμισι εκατομμύριο Παλαιστίνιους που διαμένουν στη Γάζα. Γύρω απ’ αυτές τις πρωτοβουλίες συσπειρώθηκαν λαϊκοί φορείς που δραστηριοποιούνται σε πολλές χώρες, ούτως ώστε να μετατρέψουν αυτή την ιδέα σε πραγματικότητα. Από την άλλη πλευρά ωστόσο, η σιωνιστική αλαζονεία, που έχει λάβει ήδη τη μορφή πειρατείας με όλη τη σημασία της λέξης, είναι αποφασισμένη να συμπεριφερθεί στο μεγάλο στόλο με τον τρόπο που συμπεριφέρθηκε, παλαιότερα, στα μικρά σκάφη.

Εξάλλου η κυβέρνηση Νετανιάχου, ένα τερατούργημα της ανθρωπότητας, επιθυμεί να πάρει εκδίκηση από την Τουρκία, λόγω των αξιότιμων θέσεών της για την Ιερουσαλήμ και την Παλαιστίνη, και επίσης από την Ελλάδα, η οποία παρέμεινε μόνη, ως εξαίρεση, από το σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών που βαίνει προς υποστήριξη των παλαιστινιακών δικαιωμάτων, καθώς και από τα απελευθερωτικά κινήματα και τους, ανά τον κόσμο, πραγματικούς συντρόφους, δια μέσω της αντιμετώπισης που επιφυλάσσει σ’ αυτό το στόλο, ο οποίος μεταφέρει μία επιστολή για τις ανθρώπινες αξίες που υπερβαίνει τα προσίδια αγαθά τα οποία κουβαλά.

Μήπως λοιπόν οι μέρες που μας χωρίζουν από την ημερομηνία αναχώρησης του στόλου πρέπει να είναι γεμάτες από λαϊκές κινητοποιήσεις, από πολιτικές, διπλωματικές και επικοινωνιακές κινήσεις που θα εμποδίσουν την σιωνιστική αλαζονεία και θα επιβεβαιώσουν ότι η φωνή του δικαίου, της αλήθειας και των ανθρώπινων αξιών εξακολουθεί να είναι ισχυρότερη από τα όπλα της εχθρότητας, του άδικου και του ρατσισμού;

Μήπως ήρθε η ώρα για τη διεθνή κοινότητα να αποδείξει, έστω και για μία μόνο φορά, ότι είναι σε θέση να λάβει εκείνες τις νικηφόρες αρχές πάνω στις οποίες βασίζονται τα θεσμικά της όργανα, και τις αποφάσεις που λαμβάνονται από τις οργανώσεις της, αυτές που απορρέουν από τους κανόνες του διεθνούς –ανθρωπιστικού- δικαίου, όπως αυτοί διέπουν τα εκτελεστικά της όργανα, ώστε να αντιταχθεί στις σιωνιστικές απειλές και να προστατέψει πρωτοβουλίες τέτοιου είδους;.

Μήπως το αραβικό σύστημα υπηρεσιακών καθηκόντων βρίσκεται αυτή τη φορά προ των ευθυνών του -  μπροστά σε μια διαμορφωμένη κατάσταση νίκης ενός χρόνια αποκλεισμένου αραβικού λαού τον οποίο αγκαλιάζουν και άλλες ισλαμικές και διεθνείς πρωτοβουλίες -  να εναντιωθεί στο σιωνιστικό έγκλημα, αυτό που επαναλαμβάνει καθημερινά το διαιρετικό του έργο εν μέσω μιας συντριπτικής αίσθησης των εγκληματιών πολέμου του Σιωνισμού ότι δε θα συναντήσουν αντίσταση;.

Μήπως η κινητοποίηση αυτών τών ζωντανών δυνάμεων μέσα στην Ούμα και τον Κόσμο είναι μήνυμα νίκης για τους πρωτοπόρους του στόλου που θα σπάσει τον αποκλεισμό στη Γάζα, του στόλου της ανοικοδόμησης και των ανθρωπίνων αγαθών, -είναι το αποτέλεσμα μιας μάχης που θα φτάσει στη θάλασσα της Γάζας και τα ακλόνητα παράλιά της, μιας άλλης μάχης που θα εκθέσει τους επιθετικούς σιωνιστές, το ρατσισμό και τη πρωτοφανή συμπαιγνία τους;

Αλ qouds 15/05/2010